Wielopłaszczyznowy resurfacing

Resurfacing to nowoczesne zabiegi o różnym stopniu inwazyjności, które wywołują szereg korzystnych przemian w całym profilu skóry. Pozwalają ograniczać skutki starzenia, a także redukować blizny i rozstępy. Podczas ostatniego Kongresu LNE nasi eksperci wyjaśniali, jak maksymalnie wykorzystać potencjał tej metody.

Resurfacing chemiczny

Resurfacing chemiczny jest najmniej inwazyjną z metod, o których będzie tu mowa, a przy tym charakteryzuje się wysoką skutecznością. Każdy resurfacing chemiczny ma w sobie cechy charakterystyczne dla peelingów, ale nie każdy peeling jest resurfacingiem, czyli kompleksową odnową i stymulacją wszystkich warstw skóry.

Kolagen i procesy starzenia 
Procesy starzenia związane są w ogromnej mierze ze zmianami struktury włókien kolagenowych. Warto wiedzieć, że w organizmie ludzkim odkryto ponad 20 rodzajów kolagenu. Z punktu widzenia stanu skóry najbardziej interesuje nas kolagen typu I i III. Typ I to tak zwany kolagen włóknisty – tworzy grubsze włókna, które odpowiadają za wytrzymałość tkanki na rozciąganie. Typ III to kolagen sprężysty, który odpowiada za elastyczność. Jego włókna są cieńsze, zupełnie inne od tych typu I. O jakości i gęstości skóry na każdym etapie życia decyduje stosunek między kolagenem I i III. W młodej skórze dominuje typ III, który wraz z wiekiem zostaje stopniowo zastępowany typem I. Po 60. roku życia tego ostatniego jest na tyle dużo, że skóra wyraźnie traci sprężystość, a po 80. roku życia typ I zdecydowanie dominuje.

Blizny i rozstępy
Blizna to zmiana skórna, która powstaje w wyniku uszkodzenia tkanki. Istnienie blizny możemy podzielić na dwie fazy. Pierwsza to faza zapalna, w której dominuje kolagen typu III (blizny różowe). Organizm dąży do przekształcenia go z czasem w typ I, ponieważ gwarantuje to większą odporność na rozciąganie. Im blizna jest starsza, tym więcej jest kolagenu typu I, a stan zapalny się wycisza. W związku z tym blizna przybiera kolor biały (faza dojrzała). Rozstępy to szczególny rodzaj blizny, która powstaje bez udziału czynnika zewnętrznego. W ich rozwoju wyróżniamy te same fazy.
W resurfacingu naszym zadaniem jest nie dopuścić do bezładnego przekształcania się kolagenu typu III w typ I, ponieważ jest to swego rodzaju droga na skróty, którą tkanka wybiera, by jak najszybciej się zagoić. Głównym celem w terapii bliz i rozstępów jest dążenie do tego, aby wzajmeny układ przestrzenny włókien kolagenu typu I i III był maksymalnie zbliżony do układu tych włókien w zdrowej tkance.  

Wspólny mianownik
Degradacja włókien kolagenowych to wspólny mianownik w etiopatogenezie starzenia skóry, blizn i rozstępów. 

Musimy pamiętać, że jednocześnie z tym procesem w skórze ma miejsce:
degradacja i zaburzenia struktury włókien elastynowych,
spadek udziału frakcji glikozaminoglikanów (GAGs), w tym endogennego kwasu hialuronowego (HA),
spadek aktywności fibroblastów (lub ich migracja w przypadku blizn i rozstępów).
Resurfacing oddziałuje na wszystkie te mechanizmy. Przebiega na dwóch równoległych płaszczyznach. Pierwsza to stymulacja tkanki do produkcji nowych struktur, druga – uruchamianie mechanizmów naprawczych.

Wybór substancji
Jest wiele substancji, których możemy użyć do resurfacingu chemicznego. Chciałabym skupić się na trzech, które najczęściej pojawiają się w badaniach, również histologicznych. Wszystkie one mają właściwości prozapalne – aktywują w tkance kontrolowany stan zapalny. Charakteryzują się też wysoką biodostępnością, rozumianą jako zdolność do przenikania w formie biologicznie aktywnej do głębszych warstw skóry.