Miękkie, gładkie, różowe...

Suche, pękające pięty to częsty problem, szczególnie w okresie letnim. Wydawałoby się, że chodzenie boso po piasku w upalne dni powinno być relaksem dla stóp. Niestety skóra na piętach rogowacieje, przesusza się i pęka.

W praktyce podologicznej często posługuję się porównaniem, że pękające pięty są jak pustynia. Brak odpowiedniego nawilżania, uelastyczniania skóry powoduje jej wysuszenie i pękanie. Oczywiście to uproszczone tłumaczenie, problem jest bardziej złożony. Jednak fakt jest taki, że tylko znalezienie i wyeliminowanie przyczyny powstawania pękających pięt może przynieść trwałe i zadowalające efekty terapii. A zjawisko to dotyczy zarówno skóry z nadmiernym rogowaceniem, jak i tej cienkiej, pergaminowej. 

Pękające pięty to nie tylko problem estetyczny, ale również zdrowotny. Daje on niekiedy dolegliwości bólowe oraz może spowodować wtórne infekcje bakteryjne. Pogłębiające się szczeliny w obrębie naskórka z czasem mogą sięgać aż do skóry właściwej, powodując rozpadliny – bolesne, często krwawiące i trudno gojące się rany.

Przyczyny 

Nieprawidłowa pielęgnacja. Zbyt mocne ścieranie naskórka w warunkach domowych przyczynia się do pogłębienia problemu. Nadmierne drażnienie oraz przegrzewanie skóry narzędziami ściernymi (tarka, pumeks, domowe frezarki) powoduje stymulację podziałów komórek podstawnych, odpowiadających za szybsze tworzenie się nowych komórek warstwy rogowej naskórka, czyli hiperkeratoz. Do tego źle dobrane preparaty pielęgnacyjne, często zbyt agresywne, kwasowe, silnie złuszczające naskórek, z dużą ilością procentową mocznika – wszystko to szkodzi skórze. 

Obuwie. Osoby z problemem pękających pięt powinny ogromną uwagę przykładać również do wyboru butów. Problem ten narasta w okresie letnim, m.in. z powodu noszenia tych z cienką, twardą i nieelastyczną podeszwą, takich jak klapki, sandały, balerinki, ale również sztywnych, krytych, eleganckich pantofli. Nie dają one skórze prawidłowej amortyzacji, powodują jej drażnienie poprzez uderzenia krawędzi obuwia o powierzchnię stóp, doprowadzając do jej pękania.
Zmiany temperatury. Chodzenie po rozgrzanym piachu, wchodzenie do zimnej wody, chodzenie w domu boso po ciepłej podłodze, w której zainstalowano ogrzewanie, zimną noszenie zbyt ciepłego obuwia, a następnie szybkie chłodzenie stóp może również przyczynić się do pękających pięt. 

Biomechanika chodu. Kolejnym bardzo ważnym elementem jest nieprawidłowa biomechanika chodu oraz ustawienie stóp. U wielu osób to właśnie jest głównym problemem jakości skóry. Jeśli podczas chodzenia nie są one obciążane na całej powierzchni, a tak się dzieje m.in. przy stopie wydrążonej (poprzez zwiększony nacisk na pietę skóra szybciej rogowacieje, tworząc grubszą warstwę ochronną). Ustawienie pięty, zarówno jej koślawość, jak i szpotawość, może powodować nadmierne zgrubienie lub pękanie bocznych krawędzi. Oczywiście w takich przypadkach sama pielęgnacja nie przyniesie długotrwałej poprawy. 

Nadmierna potliwość. Hiperhydroza również ma wpływ na wygląd i jakość skóry stóp i pięt. Wzmożone wydzielanie potu i nieprawidłowe jego odparowywanie powoduje macerację skóry, następnie jej wysuszenie i pękanie.

Inne. Niestety, przyczyną pękających pięt może być również nadwaga, ciąża, rodzaj wykonywanej pracy (długotrwałe stanie), nadmierna aktywność fizyczna, np. bieganie. Towarzyszące choroby dermatologiczne oraz ogólnoustrojowe, niedobory witaminy A, nieprawidłowa gospodarka hormonalna także mogą przyczynić się do nieprawidłowego rogowacenia, ścieńczenia naskórka, przesuszanie się skóry oraz braku prawidłowej regeneracji.

Pękające pięty to nie tylko problem estetyczny,  ale również zdrowotny, dający niekiedy dolegliwości bólowe oraz mogący spowodować wtórne infekcje bakteryjne. Pogłębiające się szczeliny w obrębie naskórka z czasem mogą sięgać aż do skory właściwej, powodując rozpadliny. Bolesne, często krwawiące i trudno gojące się rany.