Masaż poliwagalny

Manualna terapia nerwu błędnego ma na celu rozluźnienie zakończeń nerwowych i mięśni mimicznych twarzy. Jego efekt jest spektakularny, prowadzi do głębokiego relaksu, rozświetla, wygładza i wyraźnie poprawia napięcie skóry.

Stres, niepewność i brak poczucia bezpieczeństwa… Nikt nie był przygotowany na to, że świat zmieni się tak szybko i diametralnie. Te trudne uczucia towarzyszą nam od zawsze, ale to pandemia dopełniła dzieła, wyprowadzając nas „ze strefy komfortu” w poczucie lęku i stan zagrożenia. Radzimy sobie z sytuacją, jak potrafimy. 

Dla mnie momentem przełomowym było zetknięcie się z teorią poliwagalną, która powstała w wyniku badań amerykańskiego neurologa i psychiatry Stevena Porgesa, a której podstawą była analiza znaczenia i roli nerwu błędnego w ludzkim organizmie. 

Nerw błędny a serce

Nerw błędny (nervus vagus) jest dziesiątym z dwunastu nerwów czaszkowych. Vagus w dosłownym znaczeniu to wędrowiec, co wyjaśnia użycie słowa „wagalny” w nazwie terapii, o której tu mowa. Nerw ten jest częścią autonomicznego układu nerwowego i do tej pory uważano, że mieści się jedynie w części grzbietowej ciała, która unerwia żołądek, wątrobę, śledzionę, pęcherzyk żółciowy, pęcherz moczowy, jelito cienkie i trzustkę. Wszystkie wymienione organy ułożone są poniżej przepony, dlatego nerw błędny był nazywany również podprzeponowym, a terapie z nim związane do niedawna oscylowały w obrębie leczenia powyższych organów. 

Sytuację dość poważnie zmieniło opublikowanie teorii poliwagalnej. Okazało się, że nerw błędny ma znaczący wpływ również na serce i płuca, a mieści się nie tylko w części grzbietowej, ale i brzusznej. Z anatomicznego punktu widzenia odpowiada więc za funkcjonowanie aparatu oddechowego, w tym oskrzeli i płuc, oraz unerwia cały ciąg mięśni w gardle – struny głosowe, gardło, krtań itd.

Neurocepcja

Fenomen teorii poliwagalnej polega jednak jeszcze na czymś innym. Steven Porges udowodnił, że nerw błędny reguluje funkcje organizmu związane ze stanem emocjonalnym. Podstawą teorii poliwagalnej jest założenie, że nerw błędny łączy fizjologię ze stanem emocjonalnym człowieka, zaś jego brzuszny szlak to „neuronalna droga do serca”.