Bez wysokiej jakości pigmentów nie ma doskonałego makijażu permanentnego. Na co więc zwracać uwagę przy wyborze barwników i czym grozi użycie tych niewiadomego pochodzenia?
LNE: Do zabiegu pigmentacji stosuje się zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne. Jakie są ich plusy i minusy?
Dr Sherif Aly: Główna różnica polega na tym, że pigmenty nieorganiczne nie zawierają węgla. Przykładami dobrze znanych składników nieorganicznych są tlenki żelaza i dwutlenek tytanu. Pigmenty nieorganiczne mają niski potencjał alergenny. Dwutlenek tytanu może jednak stać się czarny podczas usuwania laserem, dlatego tak wielką rolę odgrywa właściwa nauka teorii pigmentacji – trzeba pamiętać, że dwutlenku tytanu nie powinno się poddawać działaniu lasera.
Z kolei pigmenty organiczne zawierają węgiel. Z chemicznego punktu widzenia są one czystsze niż te nieorganiczne, mają silne nasycenie kolorów, są świetliste i stabilne temperaturowo. Ich wadą jest jednak wyższy potencjał alergenny, spowodowany złożoną strukturę chemiczną.
Z czasem w skórze barwniki organiczne mają tendencję do blaknięcia do szarawego tonu, podczas gdy pigmenty nieorganiczne mogą rozwinąć odrobinę czerwonawego odcienia z powodu czarnych tlenków żelaza. Jednak dzięki starannemu dobraniu odpowiedniego koloru do naturalnej barwy skóry klientki, zastosowaniu kolorów uzupełniających oraz regularnym (mniej więcej co 1,5–2 lata) poprawkom efekty te można zrównoważyć.
Jakie parametry wpływają na trwałość i stabilność pigmentu w skórze?
Jeśli chodzi o trwałość, to istotną rolę odgrywają naturalne procesy odnowy skóry. Im młodsza skóra, tym szybciej przebiega proces naturalnej odnowy i tym częściej mogą być konieczne poprawki, w zależności od obszaru skóry poddawanego zabiegowi.
Chcesz wiedzieć więcej?Zaprenumeruj lub wykup dostępONLINE
LNE kupisz również w Empiku i salonach prasowych
SPRAWDŹ