Postaw się

Co przyczynia się do opadania kącików ust i powstania „wdowiego garbu”? Co zaburza przepływ limfy i przyspiesza tworzenie się drugiego podbródka? Zła postawa.

Z mechanicznego i strukturalnego punktu widzenia ludzka szyja jest bardzo złożonym mechanizmem, zawierającym ważne struktury – począwszy od neurologicznych przez naczyniowe, na oddechowych kończąc. Jest to układ złożony z wielu kości, mięśni, nerwów, naczyń krwionośnych, układu limfatycznego i innych tkanek łącznych. 

Jego podstawową funkcją jest zapewnienie podporu dla czaszki przy pełnej swobodzie ruchów, np. potakiwania czy rotacji. Jest to najbardziej elastyczna część kręgosłupa. Przekazuje informacje motoryczne i sensoryczne, a także składniki odżywcze od ciała do głowy i odwrotnie.
Głowa to aż 6% całkowitej masy ciała, dlatego może znacząco wpływać na biomechanikę kontroli postawy, ruchów i czynności człowieka. Jej ustawienie poza pionową osią ciała przeszkadza w pracy pozostałych ogniw łańcucha kinematycznego. Leżące poniżej części kompensują wówczas nieprawidłowe ustawienie stref sylwetki tak, aby ciało zachowało równowagę w grawitacji. A to przekłada się na wygląd. 

Gdzie leży wina

Szyja i głowa przy nieprawidłowym ustawieniu całego odcinka szyjnego względem tułowia czy głowy narażone są na dużą ilość bodźców napięciowych. Zaburza to między innymi: odżywienie skóry, przewodnictwo nerwowe, ucisk na duże naczynia tętnicze, swobodny odpływ krwi żylnej i ciśnienie w układzie limfatycznym.

To właśnie przyczynia się do wysunięcia głowy do przodu, napięcia na potylicy i powstawania „zakoli”, opadania kącików ust i „wdowiego garbu”. 

Nieprawidłowe ustawienie szyi przekłada się na zmiany w obszarze owalu twarzy, kompresji na węzły chłonne głębokie szyi, podżuchwowe i podbródkowe, co w konsekwencji zaburza przepływ limfy i przyczynia się do powstania tzw. drugiego podbródka. 

Problemy estetyczne 

Struktury mięśniowo-powięziowe przedniej części szyi, oprócz podskórnego mięśnia, reprezentowane są bardzo aktywnymi (w sensie lokalizacji uszkodzeń tkankowych, tzw. restrykcji) grupami mięśni, położonych w postaci łańcuszka powyżej i poniżej kości gnykowej. Mięśnie położone powyżej i poniżej tej kości oddziałują na siebie, na położenie żuchwy, procesy limfostatyczne w okolicy podżuchwowej, a także na stan okrężnego mięśnia ust oraz na grupy mięśniowe opuszczające dolną wargę i kącik ust lub antagonistycznego napięcia na linii żwacza i mięśnia skroniowego.